Als ik iets leer van mensen die psychoses is het vertragen en leren begrijpen waar iemand uithangt. Dat is tot nu toe een flinke taak, want net als met het leren van een nieuwe taal ervaar ik ook hier dat ik iemand zijn taal en beleving moet leren begrijpen. Alsof we samen eerst weer moeten onderzoeken welke woorden we gebruiken voor welke zaken.
Ik hoorde iemand van de week zeggen dat schizofrenie niet bestaat als ziekte en dat psychoses door ons verkeerd begrepen worden. Ik ben dan meteen gefascineerd, wat zou het dan wel zijn? Hij legde uit dat mensen met psychoses eerder helder voelen, helderziend, helder horend of helder ruikend zijn.
Dat de wereld langzaam aan naar een nieuw bewustzijn beweegt, en dat wij allen meebewegen, en mensen met psychoses vooraan bewegen maar dat niet door hebben en dus ook misbegrepen zijn. En door de miscommunicatie over de betekenis van wat ze zien of horen in een ingewikkelde situatie gekomen zijn.
Psychose zou een overweldiging van het brein zijn, wat dit idee onderstreept, omdat het bewustzijn verandert moeten wij mee veranderen, maar dat is een hele taak. We beschermen onszelf door de wereld om ons heen en kleine begrijpelijke stukken op te knippen. Alles buiten die stukken is ingewikkeld, en zo heeft iedereen een stukje voor zich die hij goed begrijpt, we zijn er voor naar school gegaan, doen studies, lezen boeken doen oefeningen enz.
Maar sommige mensen worden wakker en hun brein staat open naar een nieuwe realiteit. Ze waren alleen niet voorbereid en raken overweldigd en zijn verward over wat ze zien of meemaken. Ook de wereld om hen heen is verward en besluit tot opnames en pillen.
Mijn werk gaat er wat mij betreft over of ik mee kan kijken met mensen om te leren begrijpen over dat wat zij mij vertellen, om hun taal te leren, om mee te reizen naar hun wereld, hun omgeving, om te leren begrijpen waar het hen werkelijk om te doen is. Daarvoor is veel tijd, rust en aandacht nodig en een bak geduld. Ook zou het mooi zijn als we mensen niet langer vertellen dat ze ziek zijn, maar simpelweg afgestemd op zaken die nog onbekend zijn.
Ergens misschien vergelijkbaar met mijn eerste reis naar India, waar ik in een ander land, in een ander klimaat, andere cultuur, andere mensen met andere taal en gewoonten stond, en geen idee had hoe mij te verhouden tot deze nieuwe situatie.
Laten we de boel eens omkeren en zeggen dat wij geen idee hebben over de realiteit van ons bestaan, en dat die op zijn minst beperkt is door de kleine wereld waarin wij ons bewegen. Wat kunnen we dan leren van al die mensen die ons proberen deelgenoot te maken van hun andere wereld. En misschien kunnen we een beetje meer nieuwsgierig zijn, en iets minder bepalen hoe de wereld is en moet zijn en dus hun wereld wegzetten als psychose.
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties