Een jaar leven alsof het de laatste is / Zorg nabij de dood

Een jaar leven alsof het mijn laatste is

Wat begint als een uitdaging is als snel het besef dat het ook de simpele waarheid is. Leven alsof het mijn laatste is, is voor 2023 een traject wat ik zal bewandelen, en het woordje alsof maakt het een oefening. Mijn werk van de afgelopen jaren heeft mij echter ook laten zien dat dit voor sommigen een realiteit is, soms doordat er een diagnose kwam, als donderslag bij heldere hemel. Het ene moment ben je op vakantie, krijg je buikpijn, en het andere moment ben je thuis met een diagnose dat je niet lang meer te leven hebt. Het was de realiteit voor een van de cliënten die ik begeleidde.

Ik kan bewust of onbewust blijven over het feit dat ik sterfelijk ben, maar het maakt het niet minder waar. Dus een jaar leven alsof het mijn laatste is, is aan de ene kant een oefening én het is ook mogelijk dat het waar is, als ik al een jaar heb. Het is een wonderlijk gedachte experiment voor velen, waarom zou je je met je dood bezig houden zolang we leven, ik hoor dit nog altijd vaak. Mijn vraag is dan vaak, waarom zou je het ontkennen, als je weet dat het de enige zekerheid is die je hebt.

Mijn ervaring leert dat je met je sterfelijkheid bezig houden vooral je leven beïnvloedt, op een positieve manier. Ik besef me meer wat leven voor mij betekent, de schoonheid van de natuur, van de mensen om mij heen, de liefde die ons allemaal verbindt, en de schoonheid van al die zaken die ik als zo pijnlijk en lelijk ervaar... En ik noem ook dat schoonheid omdat het leven ons de kans geeft te ervaren, alles wat er te ervaren valt in dit aardse leven....

'Doe de oefening dat je een dag lang dood bent...' Ik ben het traject aan het voorbereiden en stel een programma samen en dit is een van de oefeningen.... Al schrijvend gaat mijn systeem al door het programma heen. Mijn systeem gaat onmiddellijk bedenken wie mij gaat missen, wie mijn spullen wel wil hebben en wat zo de kliko in gaat...

Vanaf februari zal ik geregeld schrijven over dit traject, hoe het werkt, wat het me brengt en wat ik zoal tegen kom. Als je meer wilt weten, of vragen hebt of eens uit wil wisselen hierover kun je me altijd een berichtje sturen.

~Marieke

Ter afsluiting

Nog een paar dagen,Een jaar geleden startten we een project. Met vier mensen waren we benieuwd wat er zou gebeuren als je in het idee stapt dat je nog maar een jaar te leven hebt. Een eindeloze hoeveelheid aan informatie en wijsheid heeft het gebracht in een gelaagdheid die zich niet geheel laat zien of vertellen in 1 jaar.Onze laatste bijeenkomst komt er aan en ineens besef ik me de eindigheid van het project en dus een 'sterf' moment. Zelfs als je een jaar lang in het idee gaat staan dat alles eindig is, en dus ook ik, wil het er nog niet echt in. Overlevingsmechanismen zijn ijzersterk, er is een deel van mij die kan er niet aan dat ik sterfelijk ben, en er is een deel van mij die is niet sterfelijk, alleen heeft die geen menselijk besef, en dat deel van mij met het menselijke besef kaapt graag de onsterfelijkheid.