Ik ging op vakantie en nam mee...
Als eerste dus altijd mezelf... En daarmee m'n hele hebben en onhebben.
Daar is dan ook de vakantie voor zoals ik het had bedacht. Bijkomen, ontstressen, en daarmee de ruimte hervinden om weer te creëren, om een nieuw jaar in te gaan van het bouwen aan de nieuwe wereld...
Dat voelde meteen ook wel wat dubbel. Waarom moet ik eigenlijk in 3 weken ontstressen wat ik in een jaar opbouw? En hoe kon ik denken dat 3 weken in een tent dan ging werken.... Onze gewoonten zijn gekke dingen, vakantie vieren om te ontstressen is daar wat mij betreft daar een van.
Gelukkig nam ik ook een prachtig boek mee met de titel: 'een betere wereld waarvan we in ons hart weten dat die mogelijk is' en een zo mogelijk nog mooier voorleesboek voor de kids (en mezelf nog meer zo kwam ik achter) 'the never ending story'.
En die betere wereld gaat over een nieuwe wereld, die van verbondenheid, en de insteek is werkelijk includerend, alles. Je zult alle pijn moeten toelaten om te weten wat je werkelijk van belang acht. Dus dieren hebben pijn en lijden in grote mate op de manier waarop wij onze vleesindustrie organiseren, laat dat eens werkelijk binnen komen, en er zijn vele voorbeelden te bedenken momenteel. Ook Bastiaan, de hoofdrolspeler in the never ending story moet hier ervaringsgewijs achter komen. Waarom bestaat pijn en dood, waarom is er lijden en wat gaat er mis als we iedereen alles willen geven om ze blij te maken....
Voor mij is de wereld en waar we uithangen met elkaar een heftig gebeuren momenteel, meningen en oordelen vliegen over de verschillende live en online kanalen heen en weer. We vinden van alles van andere landen, groepen en mensen...
Na deze vakantie en the never ending story besef ik me weer dat het gaat om het kleine, de tijd die we samen hebben, de magie die de wereld ons geeft in kleuren en geuren, en de verbinding en liefde die wij kunnen ervaren. En alle tijd die ik besteed aan bedenken hoe ik die wereld moet redden.... is niet perse zinnig besteed...
Daar is kamperen dan wel weer echt goed voor, veel buiten zijn, 3 weken samen zijn met lief en kids, met al zijn uitdagingen. Simpel koken, weinig spullen, en daarmee de weg vinden naar mijn eigen ruimte, om weer te kunnen zien wat er in mij leeft, en wat ik nodig heb. De wereld van dit moment kan geen oorlogen laten stoppen tenzij ik de oorlogen in mijn systeem kan eindigen. Dat is waar het werkelijk om om gaat, hoe kunnen we oorlogen stoppen als ik mijn geliefden niet eens in liefde kan houden ook al doen ze dingen die ik niet uit kan staan, zoals keer op keer met modderpoten de tent in lopen, echt niet om uit te staan, jij zou er gillend bij wegrennen...
Bastiaan moet zijn laatste wens vinden, zijn diepste verlangen, dat is zijn taak. En het ging niet over de liefde die hij had moeten krijgen en niet kreeg, (Spoiler allert!!) Het ging over het verlangen om liefde te kunnen geven aan anderen. En ik besef me dat dat ook voor mij het thema is. Ben ik in staat liefde te geven, ook als mijn lief met zijn modderpoten de tent in komt, dat is waar het iedere keer werkelijk om draait... wat een rijke vakantie weer
Liefs,
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties