Wanneer het leven pijn doet, en het niets dan chaos brengt. Wanneer ik met lege handen staan, niet wetende wat nu
Wanneer ik golf na golf van onzekerheid ontvang En even compleet overspoeld worden
Wanneer de storm om en door mij heen raast
en de regen als scherpe messen mijn huid lijkt te doorboren
Wanneer ik me in wanhoop naar boven richt
in de hoop daar antwoorden te vinden
Waarom ik
Waarom nu
Waarom zo
En vooral, Wat nu?
Het is dan, dat ik me besef, dat het antwoord hier al ligt
Niets was mij beloofd,
Het waren mijn eigen verwachtingen
dat het leven pijnloos en stralend zou zijn
En nu het even niet zo stralend is, zoek ik de fouten in mij
bij de anderen
en zelfs bij God
En daar, midden in het oog van de storm, wordt het helder
Het leven geeft mij allesalles waar ik om vroeg
het heeft het alleen verpakt op manieren die mijn voorstelling te boven gaan
Het geeft mij de ervaringen die zoveel groter zijn dan de verhalen die ik in mijn hoofd afspeel
Voor even is het alsof alle verhalen van de werelddoor mij heen stromen
alle leed,
alle vreugde,
Er is zoveel dat ik niet weten waar ik kijken moet
En dan, heel langzaam wordt het rustiger
de storm gaat liggen.
En daar zit ik dan
helemaal leeg, alles is stil.
En na een poos zo gezeten te hebben,
sta ik op, het is een nieuwe dag
En met een kop koffiekijk ik naar buiten
en bedenk me wat ik deze dag ook alweer zou doen
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties