Ik werd ermee wakker vannacht en kon de slaap niet meer vatten. Er opende een deur naar het waarom van schrijven. Ik zag hoe we onze woorden gebruiken om dingen te duiden, om ons te verbinden en om te creëren. En ik zag hoe woorden breken, oorlogen veroorzaken, eenzaamheid creëren en onszelf en anderen gevangen houden.
Ik zag ook hoe woorden soms zo snel en reactief ingezet worden, ten goede van ons gelijk, hoe woorden de functie van wapens kunnen krijgen wanneer we ze in die reactiviteit afvuren.
In werkelijkheid zijn woorden een onderdeel van de magie van deze wereld. Een van de tools die we als mensen gekregen hebben en niet altijd op waarde schatten. Ook ik heb mij daar schuldig aan gemaakt. Ik gebruik de woorden om gelijk te krijgen, om anderen te overtuigen van mijn goed zijn, en hun fouten. Ik gebruik mijn woorden om te overheersen of af te reageren.
Het is niet alleen welke woorden we gebruiken, het is ook de lading waarmee we die woorden afvuren, ze kunnen ons doen inkrimpen van pijn, ze kunnen doen vernederen en kleineren. En woorden kunnen ook verbinden, helen en liefde genereren.
Wij allen zijn magiërs met immense krachten als we het zo kunnen zien, en ook als je het niet zo kan zien ;). En aan ons de keuze hoe we deze magie inzetten.
Ik doe hier geen pleidooi om alleen nog maar liefdevolle mooie woorden te gebruiken, dat zou te gemakkelijk zijn. Zolang we deze aarde bewandelen zullen we beide zijden van de medaille te ontdekken hebben. En juist de pijn van de woorden die op mij af kwamen of die ik veroorzaakte met mijn woorden laten die kracht zien van die woorden. Wij zijn scheppende wezens en de woorden creëren hele werelden. Voor mij het besef dat mijn schrijven niet zomaar is, maar een manier is om heling te brengen, in mij als ook in de wereld.
~Marieke
Reactie plaatsen
Reacties