Eerst dacht ik dat het leven op zijn minst groots en meeslepend zou zijn, als ik het lef zou hebben... en toen besefte ik me dat het juist klein en intiem zou zijn, omdat ik het lef niet had om het groots en meeslepend te laten zijn. En nu blijkt het leven wat klein en intiem is, minstens zoveel lef nodig heeft.
Wanneer ik inzoom op mijn ik die de uitdagingen van het leven te trotseren heeft, wordt het me soms te strak, te heet onder de voeten, dan droom ik graag over een leven zoals ik het zou willen. Liefde Volle relaties, speelsheid, lachen, zon, vrijheid, licht. En omdat ik het droom, weet ik dat ik het in het leven even niet kan voelen. De bril die ik draag laat mij een andere wereld zien.
Ik wil die bril af zetten, maar daarmee ontken ik ook een deel van wie ik ben, een deel van hoe de wereld is. En dat deel accepteert het niet meer ontkend te worden, dus accepteer ik de bril en alles wat ik ermee zie.
Schrijvende merk ik al de ruimte die ontstaat, het zicht door de bril is niet alles wat er te ervaren is, en ik ken ook vele brillen inmiddels. Wij allen hebben vele brillen waarmee we de wereld bezien. Het zorgt ervoor dat we elkaar beter begrijpen, net zo goed als dat het ervoor zorgt dat we soms zoveel onbegrip ontmoeten bij elkaar. Ik droom over een Hemel waar ik ooit zal zijn, het licht, de liefde, de eenheid. En is er is ook een diep weten van die eenheid hier op aarde, en het zijn de brillen die we op hebben die maken dat we andere dingen ervaren. En die twee dingen bestaan tegelijkertijd, de veelzijdigheid van de werelden, en de eenheid die we zijn, ook nu al, hier op aarde. Daarvoor hoeven we niet naar een hemel te verlangen (note to self )
En mogelijk is het leven dus juist bedoeld om in deze rollercoaster te verblijven, uit de bocht te vliegen, te struikelen, te knokken met anderen, als ook lief te hebben, en te genieten van alle kleuren en geuren. Het maakt het zo waardevol het niet steeds te hebben.
Wanneer ik iets mis, weet ik pas welke waarde het had en waar ik mijn tijd en aandacht aan wil geven. Dus laten we vooral af en toe lekker knokken en bekvechten, het is een manier om te weten waar je passie naar uit gaat
~Marieke
Kunst: @LetsGetLost_ai
Reactie plaatsen
Reacties